Jako reżyser filmowy zadebiutował w 1988. Największy sukces odniósł w 1995, realizując dramat Zostawić Las Vegas z Nicolasem Cage’em i Elisabeth Shue w rolach głównych. Film przyniósł mu jedyną w karierze nominację do Oscara dla najlepszego reżysera. Filmografia (reżyseria) Burzliwy poniedziałek (1988)
jeden z najlepszych filmów jakie widziałem Odpowiedz anonim104 (*.*. wysłano z 2019-04-07 12:49:01 +10 Genialny w każdej roli, Nicholas Cage Odpowiedz anonim131 (*.*. 2019-08-29 12:42:36 +9 @annabeksa: Genialny???? gdzie i kiedy ??? jest cienki jak barszcz . Odpowiedz anonim93 (*.*. wysłano z 2021-08-08 00:49:38 +2 @annabeksa: Uwielbiam tego aktora w tej roli jest serdecznie z Wiednia Odpowiedz Pokaż wszystkie odpowiedzi [2] Świetny film polecam dziękuję za udostępnienie Odpowiedz anonim192 (*.*. 2019-05-01 12:34:04 +9 anonim37 (*.*. 2020-06-11 23:01:17 +4 Chory film Stwierdzam Odpowiedz anonim153 (*.*. wysłano z 2020-07-28 00:28:47 +4 @anonim37: Do takich filmów trzeba dorosnąć... Odpowiedz anonim99 (*.*. wysłano z 2022-04-17 13:20:33 +1 @anonim153: Dokładnie. Film genialny. Odpowiedz anonim187 (*.*. 2020-02-22 21:48:57 +4 Rola życia... Jej... i Jego... Odpowiedz anonim37 (*.*. 2020-06-11 22:52:08 +3 Stwierdzam ze ten film to A nie klasyk Odpowiedz anonim153 (*.*. wysłano z 2020-07-28 00:30:10 +2 @anonim37: O proszę... Gimbaza znawcami klasyków... Odpowiedz anonim75 (*.*. 2021-01-01 19:41:47 +1 @anonim37: W tym filmie pokazane jest życie, może pora wyjść z domu. Odpowiedz anonim141 (*.*. wysłano z 2020-03-19 15:37:12 +3 Świetny film zostawic las wegas Odpowiedz anonim42 (*.*. 2021-09-18 14:39:55 +2 Nicolas Cage jest w tym filmie tak dobry, że nie idzie poznać czy gra czy jest tym kogo gra. On tutaj dosłownie istnieje jako postać którą wykreował scenarzysta. Mistrzostwo. Jakim cudem teraz gra w chłamach nie mam pojęcia. Odpowiedz anonim161 (*.*. wysłano z 2021-09-27 17:38:49 0 @anonim42: Najwyraźniej potrzebuje pieniędzy. Odpowiedz anonim12 (*.*. 2020-05-31 00:13:59 +2 Dobry film. Zawsze jakoś omijam melodramaty ale cieszę się ,że ten obejrzałem. Odpowiedz anonim182 (*.*. 2020-01-27 19:54:53 +2 Kto z polecenia j00ra uguem ? Odpowiedz anonim239 (*.*. wysłano z 2021-09-04 12:13:26 +1 Oglądam 10 raz, ten film to lekarstwo i przestroga Odpowiedz anonim153 (*.*. wysłano z 2020-07-28 00:37:18 +1 Rewelacja... 10/10 Brutalnie przedstawiający ciemną stronę życia... Poruszający, wstrząsający, ale z jakże głębokim przekazem... Odpowiedz anonim153 (*.*. wysłano z 2020-07-28 00:39:44 0 @anonim153: Brutalna rzeczywistość Odpowiedz anonim9 (*.*. 2019-05-22 19:12:28 +1 anonim87 (*.*. wysłano z 2022-06-12 02:25:49 0 anonim155 (*.*. wysłano z 2022-06-05 17:16:38 0 Nie rozumiem jeśli to słabe kino komuś choć trochę przypadło do gustu ,film słaby ,najgorszy jaki widziałem. Odpowiedz anonim7 (*.*. 2022-04-08 23:54:33 0 Wspaniały film...Super zagrany .Inny niż wszystkie..Polecam...Rastek... Odpowiedz s-z5213 2022-03-30 06:18:15 0 nic szczególnego...przereklamowany...wyłączyłem w połowie.... Odpowiedz anonim128 (*.*. wysłano z 2022-03-18 12:41:13 0 Zostawić pastowane kabany PO-KOwskie Odpowiedz Leaving Las Vegas was released in 1995, which was many moons ago. I can recall seeing the 10:00pm showing with two of my friends. We decided we wanted to go to the movies and out of the choices at the theater in question, we went to see Leaving Las Vegas. Elisabeth Shue wzięła głęboki oddech. Medialny szum wokół jej nowego filmu "Gracie", dramatu zrealizowanego poza wielkimi wytwórniami opartego na jej własnej młodości, gdy pasjonowała się piłką nożną, był we wczesnej fazie. Tymczasem ona najwidoczniej wciąż borykała się z tym, co nazywa "świętością" jej przeszłości i "szarpiącym nerwy" aspektem ich publicznego ujawniania. Elisabeth Shue w filmie "Gracie" Film, który wszedł na ekrany w USA, opowiada historię buńczucznej 15-letniej dziewczyny (granej przez Carly Schroeder), dorastającej w końcu lat 70. w New Jersey, w rodzinie z klasy średniej. Jest jedyną córką w rodzinie, w której jest jeszcze trzech synów i kiedy jej najstarszy brat umiera, by uzyskać aprobatę ojca wstępuje do chłopięcej drużyny piłkarskiej. Jest to - z niewielkimi poprawkami - historia Elisabeth. Zgodziła się uczestniczyć w tym projekcie i ujawnić swoje dzieciństwo dopiero po naleganiach jej średniego brata Andrew, który był współautorem scenariusza, a następnie jego współproducentem i zagrał jedną z głównych ról. Opowiedzenie jej historii miało głębokie reperkusje. Przede wszystkim film zainspirował Elisabeth do odnowienia jej sportowych upodobań i do zajęcia się - zawodowo - tenisem. Po miesiącach intensywnych ćwiczeń, ta 43-latka aspiruje do wciągnięcia jej na listę kwalifikacyjną jesienią tego roku. Ale równie ważny był wpływ, jaki film wywarł na jej rodzinę. Jej ojciec, James Shue, który był pierwowzorem dla postaci granej w filmie przez Dermota Mulroneya, bardzo wzruszył się podczas projekcji. Dla niego, aktor Jesse Lee Soffer ożywił ducha jego syna Williama, który miał zaledwie 26 lat, kiedy zmarł w 1988 w rezultacie obrażeń, jakich doznał po upadku z drzewa. Jej matka Anne Haras, po obejrzeniu filmu wygłosiła toast na cześć byłego męża - co było wyjątkowym wydarzeniem rodzinnym, bowiem ich rozwód sprzed wielu lat wciąż wywołuje gorycz. Dla Andrew, premiera "Gracie" to spełnienie zobowiązania uczczenia pamięci Williama i rodzinnej pasji do piłki nożnej. Nakłonił męża Elisabeth, twórcy filmów dokumentalnych i laureata Oscara, Davisa Guggenheima ("Niewygodna prawda") do podjęcia się reżyserii i wycisnął fundusze od Gatorade (producent napojów chłodzących - przyp. tłum.) w stanie New Jersey i jednego z funduszy inwestycyjnych. Jedną z najtrudniejszych przeszkód było nakłonienie Elizabeth do tego, by zagrała postać, której pierwowzorem była ich matka i zapewnienie jej, że film uhonoruje, a nie wykorzysta, jej dzieciństwo. W istocie Elisabeth - jak powiedział Guggenheim - przekonała się w pełni do projektu dopiero po kilku miesiącach od ukończenia pracy. Elizabeth spędziła większość swojego dzieciństwa w cieniu braci, tak więc wydawało się jej, a początkowo również Andrew’owi, niestosowne, aby przedstawiać te lata w filmie. W wieku od 9 do 13 lat Elisabeth była jedyną dziewczyną grającą w drużynie piłkarskiej złożonej wyłącznie z chłopców. Ale, podobnie jak Gracie w filmie, jej sportowe uzdolnienia i determinacja były właściwie niedostrzegane przez rodzinę. - Nie ma żadnego filmu ze mną, grającą w piłkę jako jedyna dziewczyna. Przez cztery lata, żadnego. Właściwie mogłabym ocenić, że to jest niewiarygodne... I czasami lubię to robić. Ale z drugiej strony, było to też uznanie, że nie było w tym nic niezwykłego. Grałam w piłkę nożną z moimi braćmi na podwórku przez całe moje życie - wyjaśnia Elisabeth. W odróżnieniu od dziewczyny w scenariuszu, która triumfuje nad stereotypami i współzawodniczy z chłopcami, Elisabeth odeszła z drużyny, kiedy weszła w okres dojrzewania i miała już grać w reprezentacji uczelni. Obawiała się, że jej styl bycia chłopczycy poróżni ją z rówieśnikami. Później żałowała tego kroku. "Gracie" pomógł jej odzyskać część dawnego zapału. Jeżeli film zainspiruje dziewczęta, aby walczyły o wyznaczone sobie cele, to, jak mówi Elizabeth, "warto było ujawnić moje życie". Foto: Onet Kadr z filmu "Gracie" Akcja "Gracie" toczy się w South Orange, w stanie New Jersey, gdzie dorastały dzieci rodziny Shue. Rodzina w filmie boryka się z problemami finansowymi, podobnie jak rodzina Shue. James Shue był publicznym obrońcą i kapitanem drużyny piłkarskiej w szkole średniej. Był dobrym trenerem swoich dzieci, stale je musztrując i powtarzając: "Możecie zrobić wszystko", co stało się mantrą w filmie. - Nasz tata nie był Wielkim Santinim (tytuł popularnego filmu z Robertem Duvallem - przyp. tłum), ale bez przerwy uprawialiśmy sport - mówi Elizabeth. - Cały dzień i każdego dnia. Jednak po rozwodzie ojciec nie pokazywał się zbyt często. Elisabeth pamięta, że ojca nie było na większości meczów z jej udziałem. Pieniędzy też nie było za dużo. Matka rozpoczęła pracę jako urzędniczka bankowa średniego szczebla i czwórka dzieci często musiała radzić sobie sama. William stał się podporą rodziny i pod wieloma względami zastępczym rodzicem. Był kapitanem drużyny piłkarskiej w szkole średniej i harcerzem. Kiedyś uratował pisklę jastrzębia i opiekował się nim, aż wyzdrowiało. Andrew mówi, że pamięta jak miał pięć lat i spał z nim w jednym łóżku, przestraszony po obejrzeniu "Czarnoksiężnika z krainy Oz". - On był naszym obrońcą, dobrą duszą - dodaje. W filmie jest wiele momentów uwieczniających Williama i dzieciństwo rodzeństwa Shue. Gracie wypuszcza pisklę jastrzębia do lasu, a Andrew pilnuje, aby harcerski mundur Williama wisiał na planie, w sypialni postaci granej przez Soffera, jako memento i talizman zarazem. - Sedno filmu polega na tym, że jego odejście zmieniło nasze życie i pod pewnymi względami było jednym z najbardziej gorzkich darów, jakie mogliśmy otrzymać - mówi Elisabeth. Elisabeth miała 24 lata, kiedy zginął William. Guggenheim pamięta, że spotkał ją rok później, kiedy wciąż jeszcze "była we mgle", przygnieciona utratą. - Nie sądzę, aby po czymś takim można było dalej żyć tak powierzchownie, jak dotychczas. Nie możesz podejść do życia, nie dostrzegając wspaniałej i zarazem przerażającej dwoistości zjawisk. Oznacza to, że ona, jako aktorka, mogła nagle nieporówanie pogłębić swoje role. W "Zostawić Las Vegas" widzisz kobietę, która doświadczyła bardzo wiele i nie bała się żyć w głębiach bardzo ciemnego świata i nagle znaleźć w nim jego piękno - mówi Guggenheim. Dzisiaj, jak mówi Elizabeth, tego rodzaju ambitne role nie zdarzają się jej tak często, jak by chciała. Otrzymała drugoplanowe role w "Mysterious Skin" z 2004 i thrillerze Roberta de Niro i Dakoty Fanning "Siła strachu" z 2005, ale nic porównywalnego z jej poruszającym serce portretem prostytutki Sery w "Zostawić Las Vegas". Mimo to Elisabeth mówi, że jest zadowolona - gra, kiedy uzna to za słuszne i wychowuje swoje dzieci: 9-letniego Milesa, 6-letnią Stellę i 11-miesięczną Agnes. Codziennie przez dwie godziny gra w tenisa z zawodowym graczem i pracuje nad swą grą z kilkoma trenerami. Jest zdeterminowana, ale nie żywi złudzeń. Śmieje się na pytanie o perspektywy kariery na kortach. - Moim celem nie jest wygranie Wimbledonu - mówi. Elisabeth wie, jak to brzmi i początkowo obawiała się, jak zostanie przyjęte. Ale, podobnie jak "Gracie", nie słucha tego, co mówią krytycy. Teraz po prostu znajduje zadowolenie w upartym dążeniu do celu. - Lubię drogę do doskonałości - mówi. - Lubię to, że wymaga to pracy, codziennej pracy. To poczucie spełnienia z osiągnięcia celu, z tego, że jesteś tak dobry, jak tylko możesz. I mobilizowanie siebie. To staje się metaforą tego, jak realizujesz się w innych dziedzinach życia. Niedawno ojciec Elisabeth odwiedził ją, aby obserwować jak gra w tenisa. To był ważny moment. Stanowił jakby powrót do dzieciństwa, kiedy tak potrzebowała jego uwagi i zamknięcia w sobie, jakie to spowodowało dziesiątki lat później, gdy wyszła na jaw, ukazana w filmie, bolesna prawda. Tym razem jednak, koniec był bardziej satysfakcjonujący. - Czułam się, jakby to sztuka naśladowała życie - opowiada Elizabeth. - To, żeby on obserwował moją grę było dla mnie tak ważne. Prawie tak, jak dla Gracie. To było naprawdę super. Jakby uzdrowiło tę część mojego życia. Po zastanowieniu się przez sekundę, dodaje: - Nie zmieniamy się tak bardzo, jak sądzimy. 1 godz. 52 min. 7,6 44 268. ocen. 6,5 13. ocen krytyków. Pracująca w Las Vegas prostytutka Sera spotyka Bena Sandersona, który przyjeżdża do miasta hazardu z postanowieniem zapicia się na śmierć. ede9xYZ. 149 150 473 308 226 7 427 162 193zostawić las vegas cały film
